رابطه سبک های تفکر و خلاقیت در دانشجویان استعداد درخشان و دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های تفکر و خلاقیت در میان دانشجویان استعداد درخشان و دانشجویان ممتاز دانشگاه بود. بدین منظور گروهی متشکل از 154 دانشجوی استعداد درخشان و دانشجوی ممتاز (98 دختر و 56 پسر) دانشگاه شیراز در این پژوهش شرکت داده شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه مداد کاغذی چند گزینه ای عابدی(1372) و نسخه کوتاه شده پرسشنامه سبک های تفکر استرنبرگ و واگنر(1992) که توسط البرزی و استوار(2007) تنظیم شده است، استفاده گردید. پایائی هر یک از ابزارهای سنجش از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ و روائی آنها از طریق محاسبه ضریب همبستگی درونی بین زیر مقیاس های هر یک از ابزارهای سنجش احراز گردید. نتایج حاکی از پایائی و روائی قابل قبول ابزارها بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین انواع سبک تفکر و ابعاد خلاقیت همبستگی معنادار وجود دارد. هم چنین تحلیل های رگرسیونی چندگانه برای پیش بینی خلاقیت و ابعاد آن توسط انواع سبک تفکر با کنترل عامل جنسیت نشان داد که از میان سه نوع سبک تفکر، سبک تفکر نوع اول که خود دربرگیرنده زیر سبک های قانون گذاری، قضاوتی، کلی، مرتبه محوری و آزادمنشانه است، پیش بینی کننده هر چهار بعد خلاقیت مشتمل بر سیالی، بسط، ابتکار؛ و انعطاف پذیری است. این سبک، نمره کل خلاقیت دانشجویان استعداد درخشان و دانشجویان ممتاز رانیز پیش بینی نمود.